‘Je gevoed weten’, een zinnetje dat steeds terug komt. Vele lagen kent deze zin voor mij. Veel verhalen borrelen op. Met steeds één kern: Alles wat wij eten, wat ons fysiek in leven houdt, wat ons veiligheid en onderdak biedt, bestaat uit ‘Aarde’. Mater-ie, van de aarde gemaakt zijn wij, is ons voedsel, onze kleding, ons huis en onze bezittingen. De manier waarop we hiermee omgaan, onze gevoelsverbinding met de aarde, de kennis van dit eigen lichaam is diep weggezakt. Deze Herstory gaat over de beweging die we gemaakt hebben in onze samenleving ten opzichte van de materie. De manier waarop we daar heel praktisch weer een beetje verandering in aan kunnen brengen. Door onze manier van aanwezig zijn in en met onze lichamen, onze voeding, de manier waarop we wonen en samen leven. Een zoektocht naar de patronen in ons bestaan die Voedend zijn voor ons en voor onze toekomst.
Herstory is in dit geval mijn verhaal. Over de vrouw die Milieuhygiëne ging studeren uit zorg voor de natuur, die bij de overheid ging werken voor het algemeen belang en die inmiddels op haar reis is aangeland in Den Haag, waar ze werkt aan Haagse Kracht: enerzijds in contact met de oerkrachten, wevend aan de sociale structuur van de stad en anderzijds als maatschappelijk veranderaar in concrete maatschappelijke initiatieven.
• activisme, strijd en schuld om de wereld te redden
• de overheid als stiefmoeder
• diep weten, ontmoeting met de Godin
• aan het werk in dienst van de aarde
• overvloed als zoektocht
• lokaal voedsel, communities en commons
• de aarde openen
• het voeden van nieuwe patronen
• je gevoed weten in het dagelijks leven