We leven niet in een tijd van verandering maar in een verandering van tijdperk (quote Jan Rotmans, ‘transitieprofessor’ Erasmus Universiteit Rotterdam).

In deze tijd van grote verandering worden alle verbroken verbindingen hersteld: met onszelf, met elkaar en met het grotere, onze aardse omgeving. In de loop van deze 21 ste eeuw zal er steeds meer ruimte komen voor vrouwelijke energie nadat eeuwenlang alles gebaseerd was op mannelijke energie. We gaan ons weer herinneren dat onze wortels diep in de Godin liggen. Het universum is het lichaam van de Grote Moeder, Gaia, en de geest van Gaia is te vinden in elke cel van alle levende organismen op onze planeet, van de kop tot de staart, van de wortels tot de bladeren, van de zeebodem tot de bergtoppen. Als we ons Gaia voorstellen als de Grote Moeder en de mens zien als haar kinderen – dan is ons hele wezen nauw verbonden met Gaia en de natuur. De Grote Moeder, sinds jaar en dag een troost voor mensen en de bron van liefde, rijst weer op uit ons midden en wijst ons de weg in deze grote transformatie. Lang zat ze verscholen in de spelonken van ons onbewuste, maar in deze tijd komt ze weer aan de oppervlakte zodat we de sprong kunnen maken om weer in balans te komen.

FemaleFactor wil Gaia, haar veelkleurigheid, de waarden waar zij voor staat en haar wijsheid weer vieren, vereren en respecteren, zodat we dat ook voor onszelf kunnen doen. Meer dan ooit roept ze ons en biedt ze met haar oude wijsheid nieuwe inzichten en een weg uit de onbalans in en om ons heen. Gesymboliseerd door het hart toont ze ons de wegen van het hart, ons middelpunt, de kern van ons mens-zijn, om de geest te overleven en te boven te groeien.

In het Europa van toen, net als in vele oerculturen van nu was de Godin het symbool voor de sacrale energie van de mensheid. De Vrouw als Godin, en de archetypische godinnen die bij het land en de natuur hoorden, werden gezien als opperste symbool van vruchtbaarheid en scheppingskracht. In de loop van de geschiedenis verloren zij hun matriarchale status aan een zich steeds sterker op de voorgrond dringend patriarchaal mannelijk Godsbeeld. Door de eeuwenlange onderwaardering in onze cultuur van vrouwen en het ‘vrouwelijke’, de helft van ons menselijk potentieel, verdwenen de Godinnen en met hen vrouwelijke waarden zoals eenheid, samenhang en zorg voor allen en alles, langzaam naar het rijk van het onbewuste. Tot nu, tot deze tijd waarin we hen weer wakker kussen en bevrijden.

FemaleFactor wil mensen, mannen en vrouwen, verbinden met de Gaia, de andere kant van onszelf, – de onbewuste, de onbekende, de kant waarvan we vervreemd zijn, de vrouwelijke kant (yin en yang), de kant die leeft in verbinding met de natuur – tevens de andere kant van de westerse cultuur, van Nederland, van Europa zodat we weer van haar kunnen gaan houden. Als we ons openen voor Gaia in al haar gedaantes en haar tijdloze zegeningen opslurpen, zal dat ons voeden op ieder niveau: psychisch, spiritueel, verstandelijk, emotioneel en economisch. Zo vinden we de weg terug naar eenheid en liefde binnen onszelf, evenwicht tussen mannelijke en vrouwelijke energieën, de tao, een Samenleving in Balans en een verhoogd bewustzijn waarin alles met alles verbonden is.

Achtergrond: The other side – Yin en Yang
Alles is energie (de Wet van Trilling). The other side gaat daarom in de eerste plaats over de twee oerkrachten van het Universum (yin – yang) en dan pas over gender (vrouw – man ). Creëren, groeien, transformeren doen we, vrouwen en mannen, op energetisch niveau. Daarmee is Hello from the other side een verhaal voor en over vrouwen èn mannen.

De oude Chinese wijzen leerden dat alles bestaat uit drie dingen: twee krachten en het spanningsveld daartussen, de tao. Door tussen de ‘dualiteiten’ het spanningsveld te vinden, het compromis dat beide polen samenbrengt tot een complementair geheel, kunnen we een 3 – eenheid in plaats van een dualiteit leren zien. Door te leven vanuit deze 3 – eenheid bewaar je het evenwicht.

Yin en Yang is een schijntegenstelling, in werkelijkheid is het een eenheid. Wij zijn een eenheid; we hoeven alleen te leren beide polen in ons te dragen. Ieder mens, alles wat leeft heeft beide stromen in zich en zal uiteindelijk yin en yang in zichzelf tot een grotere eenheid brengen. Van concurrentie naar samenwerking tussen de polen.

Yin is het feminiene, passieve, ontvangende en op zichzelf gerichte principe. Yang is het masculiene, actieve, uitgaande en naar buiten gerichte principe. Yin staat in verbinding met het hier en nu, kan accepteren en vertrouwen, wetende dat er groei plaatsvindt. Het feminiene is gericht op gevoelscontact en verbinding met de ander. Yang staat voor actie, daadkracht, moed en resultaten halen. Het masculiene wil zich onderscheiden en ervaart zichzelf als autonoom wezen. Deze twee oerkrachten zijn in alles terug te vinden. Ze bestaan als talloze schijnbaar verschillende paren van tegengestelde maar complementaire krachten met hetzelfde grondpatroon van uitbreiding en samentrekking.

Wanneer beide polen, ieder in zijn eigen functie, gelijkwaardig aan elkaar zijn, dan kan transformatie plaatsvinden. Elke keer wanneer we de balans vinden tussen 2 uitersten, wordt een sluier opgelicht waardoor we ons bewustzijn verruimen: als we een voorval van beide kanten bekijken raken we niet meer uit ons evenwicht. Als we op deze manier doorgaan, komen de uitersten bij elkaar; dan bewegen we in een spiraal.

Zowel mannen als vrouwen hebben een masculien, een naar buiten gericht en een feminien, naar binnen gericht deel in zich. In de westerse wetenschap komen we het mannelijke en vrouwelijke principe o.a. tegen bij de Zwitserse psychiater Prof. Carl Jung. Volgens hem hebben vrouwen naast hun bewuste feminiene persoonlijkheid ook een onbewuste masculiene component, de animus. En de man heeft naast een masculien bewustzijn ook een feminiene pool, de anima, in zijn onbewuste. Bij vrouwen is het feminiene het begin van haar natuurlijke aard; bij mannen is dat het masculiene.

Dynamische balans tussen masculiene en feminiene principe
Een goede balans tussen het feminiene en het masculiene brengt harmonie en voorspoed; een slechte balans brengt onheil. Deze balans is op alle niveaus van het leven toe te passen: van culturen in zijn geheel tot op individueel niveau. Op het niveau van de cultuur is die balans nodig, want het overwaarderen van het ene principe leidt tot verstoring van het evenwicht. Het feminiene huist bijvoorbeeld in onze verzorgingsstaat waar, bij een te veel aan ‘pamperen’ en solidariteit, de individuele verantwoordelijkheden in het gedrang komen. Teveel nadruk op het masculiene leidt tot een cultuur die gericht is op daden, waar stilstand achteruitgang is en korte termijn succes boven lange termijn continuïteit gaat. Over het algemeen kun je stellen dat wij, zowel op individueel niveau als op het niveau van onze westerse cultuur, de masculiene-kant meer waarderen. De masculiene-kant is vaak de norm.

We hebben zelf balans nodig om tot rust te komen en een zinvol leven te leiden. Zo kan een teveel van het feminiene ertoe leiden dat je geen grenzen durft te stellen of dat je niet durft te confronteren. Omgekeerd kan een teveel van het masculiene ertoe leiden dat iemand bot, hoekig of egocentrisch wordt. Volgens Jung is de persoonlijke ontwikkeling van de mens afhankelijk van de mate van integratie van deze twee elementen in een mens.

In het yin-yang symbool van het taoïsme is mooi te zien dat de complementaire paren samenwerken in een constant rijzen en dalen en daarmee een dynamisch evenwicht creëren. Uit dit dynamische en harmonisch evenwicht van het feminiene en het masculiene komt nieuw leven voort. Wanneer we creëren vanuit ons hart en ons Hogere Zelf kunnen we de dualiteit overstijgen en zal dat wat we creëren zowel in evenwicht zijn met onszelf als met het grotere geheel.

Achtergrond: Mens- en wereldbeeld
Volgens Jan Rotmans, transitieprofessor aan de Erasmus Universiteit, leven we niet in een tijd van verandering maar in een verandering van tijdperk. De samenleving verandert van een hiërarchische top – down samenleving naar een duurzame bottom- up netwerkmaatschappij. Zwitserland is bijvoorbeeld al zo voor een deel georganiseerd. Onze economie verschuift van een lineaire economie waarin producten eindigen als afval naar een circulair economie waarin producten of bestanddelen opnieuw worden ingezet als grondstof. In allerlei sectoren zoals zorg of energie en op allerlei gebieden, denk aan economische modellen of consumptiepatronen raken lang gekoesterde ideeën en ‘waarheden’ achterhaald. De crisissen van de afgelopen jaren, zoals de kredietcrisis, de milieu crisis, de eurocrisis en de huidige vluchtelingencrisis hebben dat nog in een stroomversnelling gebracht. Vanuit ons heersende wereldbeeld zijn deze ontwikkelingen allemaal losse incidenten. Kunnen we patronen herkennen nu we steeds meer het geheel overzien en ook ons eigen aandeel hierin herleiden? Is er een gemeenschappelijk verhaal achter alle veranderingen om ons heen?

Wat is ons basisverhaal over het leven, wat is ons mens – en wereldbeeld? Een wereldbeeld is in essentie een wijze van het verstaan en omgaan met de wereld. Het geeft antwoord op vragen als: Hoe zit de wereld in elkaar? Wie zijn wij? Wat is het doel van het leven? En waarom zijn we hier? Het is een omvattend perspectief van waaruit iemand de wereld probeert te begrijpen, bejegent en vorm geeft. Een wereldbeeld staat aan de basis van ons denken over grote thema’s zoals wereldvrede, voedselschaarste of ongelijkheid en over alledaagse onderwerpen als hoe richten we onze relaties en organisaties in. Steeds meer mensen omarmen – bewust of onbewust – een nieuw holistisch en organisch mens- en wereldbeeld waarmee een einde komt aan het verhaal dat ons tot nu toe is voorgehouden over wie we zijn en hoe we geacht worden te leven.

De westerse cultuur heeft een mens- en wereldbeeld dat een ontwikkeling van vele eeuwen achter de rug heeft met een eenzijdige nadruk op mannen en in het verlengde daarvan op mannelijke waarden. Eeuwenlang hadden culturen meer waardering voor het mannelijke dan voor het vrouwelijke, meer voor lef hebben en risico’s nemen dan voor zekerheid, meer waardering voor transactie dan voor interactie, waardoor het vrouwelijke ondergesneeuwd is geraakt. De nadruk op mannelijke waarden, denkwijzen en gedrag zit door veel huidige culturen verweven. Het gevolg is dat het vrouwelijke al lang geleden haar volle expressiepalet heeft verloren en dat veel vrouwen mannelijk gedrag zijn gaan vertonen of door mannenogen naar zichzelf gaan kijken. Parallel aan de onderwaardering van vrouwen hebben we in de loop van de geschiedenis ook gezien dat mannen hun eigen innerlijke vrouwelijke kwaliteiten wantrouwden, afwezen en verdrongen, waardoor mannelijke waarden steeds eenzijdiger dominant werden. De westerse wereld heeft hierdoor al 5000 jaar een wereldbeeld dat dualistisch te noemen is in de zin dat het uitgaat van tegenstellingen en mechanisch vanwege de rationele en lineaire manier van denken.

Achtergrond: Cultureel fundament
Het lijkt logisch dat de manier waarop we de meest fundamentele van alle menselijke verhoudingen structureren (zonder welke onze soort zou ophouden te bestaan), de relatie tussen man en vrouw, beslissende gevolgen heeft voor zowel individuele mannen en vrouwen, voor onze dagelijkse rollen en onze levensmogelijkheden. Maar net zo belangrijk is dat het een diepgaand effect heeft op onze waarden, op al onze instituties, op hoe we sociale, politieke, economische zaken vorm geven en organiseren – en op de richting van onze culturele evolutie, en dan met name of die vreedzaam of oorlogszuchtig zal zijn. De eeuwenlange mannelijke dominantie gaat gepaard met een dominator wereldbeeld en cultuur waarin we als mens twee keuzes hebben: domineren of gedomineerd worden. Belangrijk om te vermelden is dat met het geslacht man niets mis is, het gaat om de dominante manier waarop de mensheid het mannelijke ingevuld heeft en de eenzijdige focus daarop.

Sociaal historicus Riane Eisler kwam als één van de eerste wetenschappers tot de conclusie dat er in principe aan alle menselijke culturen en samenlevingen wereldwijd en door alle tijden heen slechts twee basismodellen ten grondslag liggen, het dominatormodel en het partnerschapsmodel. Het dominatormodel is wat in gangbare termen ofwel patriarchie ofwel matriarchie wordt genoemd, namelijk het rangschikken van de ene helft van de mensheid boven de andere. Het tweede, waarin maatschappelijke verhoudingen voornamelijk zijn gebaseerd op het principe van verbinden in plaats van rangschikken, noemt ze het partnerschapsmodel. In dit model wordt verschil niet gelijkgesteld aan inferioriteit of superioriteit. Deze twee modellen beschreef ze in het boek The Chalice and the Blade, de Kelk en het Zwaard dat verscheen in 1987. Met het boek schreef ze letterlijk en figuurlijk geschiedenis. Riane haar macro historisch onderzoek dat duizenden jaren voor onze vastgelegde (of geschreven) geschiedenis een aanvang neemt laat zien hoe de oorspronkelijke partnerschapsrichting van de westerse cultuur plotseling afzwenkte naar een bloedige, vijfduizend jaar durende dominatorweg.

Volgens Riane zijn het dominatormodel en het partnerschapsmodel niet alleen 2 theoretische modellen uit een ver verleden maar ook onze huidige keuze voor de twee paden naar de toekomst. Dertig jaar na het verschijnen van De Kelk en het Zwaard zijn er steeds meer tekenen die het verhaal van Riane over de twee verschillende samenlevingsvormen ondersteunen; de dominator- en partnerschapssamenleving ook wel bekend als Samenlevingen uit Balans en Samenlevingen in Balans en het grote verschil tussen beide.

Achtergrond: Spiritueel fundament > Heidendom, hekserij
Sinds oudsher zijn er vrouwen (en mannen) geweest die zich bezighielden met genezing, kruiden, de magische werking van stenen, voorspellingen, het weer, spreuken, vruchtbaarheidsrituelen, geboorte en dood. Deze mensen worden in de volksmond ook wel heksen genoemd. In dorpen en gemeenschappen hadden deze wijzen een belangrijke sleutelrol binnen dorpen en gemeenschappen, alhoewel zij vaak wel aan de rand van het dorp woonden. Zij werden geraadpleegd wanneer er ziekte heerste , wanneer men contact zocht met Goden en voorouders voor inzichten of het uitleggen van natuurfenomenen. Natuurlijk begeleidde zij ook rituelen gericht op de belangrijke momenten in de levenscyclus en de fases op het akkerland, wanneer er initiaties werden gedaan of offers moesten worden gebracht. Zij waren de schakel tussen het verklaarbare en het onverklaarbare, het zichtbare en het onzichtbare.

Het woord heks komt vanuit het Duitse ‘hexe’ en betekent niets minder dan wijze vrouw, wat past bij bovenstaande omschrijving. Een naam die overigens pas vanaf de tijd van de heksenvervolging echt gebruikt werd, en een opleving kreeg met de opkomst van Wicca (een specifieke stroming binnen de hekserij) in de jaren 50 van de vorige eeuw. Traditioneel, afhankelijk van tijd en regio, werden heksen ook wel Witte Wieven, Zieners, Hagedessa’s, Heggenrijders, Vala of Völva genoemd. In deze tijd gebruiken heksen zelf ook geregeld de term Pagan of Heiden.

Moderne hekserij is geënt op die oude tradities, op die oude kennis, aangevuld met de kennis en kunde van nu en kent vele vormen. Religie is voor sommige heksen wel en voor andere heksen niet, of minder aan de orde. De grote gemeenschappelijke deler van alle heksen is de liefde voor Moeder Natuur. Vaak wordt zij gezien als een Moeder Godin. Ook is het leven met het Jaarwiel en de fases van de Maan voor veel praktiserende heksen van groot belang.

Hekserij wordt gezien als levenswijze en niet zozeer als religie. Alhoewel veel heksen wel degelijk een bepaald geloofssysteem hanteren, zich verbonden voelen met één of meerder Goden of Godinnen, of in hun geloofsovertuiging vrij eclectisch zijn, zijn het voornamelijk de Natuur en het Jaarwiel die heksen uit verschillende tradities met elkaar verbinden. Voor veel heksen zijn daarnaast de elementen, divinatie (of toekomst voorspellen), werken met energie, meditatie en de visualisatie erg belangrijk. De hekserij gaat uit van balans en evenwicht, tussen man en vrouw, licht en donker, leven en dood. Een heks is gericht op zelfontplooiing en zal streven naar harmonie en het leven vanuit positiviteit en liefde.