We leren onszelf kennen in de verhalen die we leven, waar we ons mee identificeren, de overtuigingen die we hebben. Mijn verhaal gaat verder….

‘ De Grote Moeder, gekend door vele namen en vele afbeeldingen, lijkt te verschijnen aan mensen overal ter wereld, op verschillende tijdstippen, in de vorm en aanblik die de ziel het meest aanspreekt, om haar te omarmen en omarmd te worden. Ze draagt duizend namen en haar huid heeft duizend tinten, ze draagt vele gewaden, en ze is beschermster van woestijnen, bergen, sterren en oceanen. Ze toont zich aan ons in ontelbare gedaanten, maar in haar centrum is alleen een groot zuiver hart.’

Clarissa Pinkola Estes

Als er een Vader is lijkt het me heel normaal dat er ook een Moeder is. Dat waren mijn gedachten toen ik voor een aantal maanden in Zuid Amerika terecht kwam. Daar zag ik hoe de Moeder in onze ziel en onze harten zit. Overal bloemen, zingende mensen, dansen, processies, mensen die bij haar bidden om een goed woord bij God. De mensen van Amerika houden haar levend, de verering voor haar is groot. Haar aura is overal aanwezig, als zuivere bewaakster van de ziel, als Madre, Moeder Maria, als bron van troost. En voor de volken uit Peru en Bolivia wordt ze als Pachamama of Mamapacha in vele vormen vereerd. Wat een inspirerend voorbeeld van hoe het ook kan. Waar natuurgodsdienst en het katholicisme door elkaar heen lopen. Ik ontmoette hier nog heel duidelijk de Grote Godin die door onze voorouders werd vereerd omdat zij voor Leven stond. Uit mijn eigen jeugd in Brabant kende ik alleen de Mariakapelletjes waar de mensen zitten en bidden, waar ze hun verdriet neerleggen. Bij de moeder waar je altijd terecht kunt en die er voor iedereen is. Oermoeder, bemiddelares, troosteres, beschermster en de bekendste vrouw ter wereld.

In Europa leek niemand zich nog echt de Grote Moeder te herinneren, buiten een paar mensen in de godinnenbegeweging en de hekserij. Op dit continent had het mannelijke de overhand gekregen en was het moederland uit de Oude en Nieuwe Steentijd overgegaan in het vaderland. In een tijdsbestek van enkele eeuwen werd de Grote Godin de ondergeschikte echtgenote van de goden van de indringers, en haar macht en haar attributen werden verslonden door een mannelijke god. Het was voor het eerst in de geschiedenis dat God werd voorgesteld als de Ene God in mannelijke vorm. Dat beeld sloot naadloos aan bij de patriarchale cultuur die begin van onze jaartelling haar beslag kreeg. Er ontstonden drie religies die zich vormden rondom het mannelijk godsbeeld, jodendom, islam en christendom. In het christendom spreekt men nog altijd van de Vader, de Zoon en de Heilige Geest als oerkrachten. De Goddelijke Moeder werd Maria die terecht kwam in de traditionele wereld van de kerk. Om het heidendom te kunnen inlijven, werd het aloude afgodendom rond de ‘Grote Moeder’ in de Roomse kerk geïncorporeerd. Maria kreeg de afgodstitel ‘Koningin des Hemels’, zittend op een maansikkel en omgeven met zonnestralen en een kroontje. Als hemelkoningin werd zij symbool voor christelijk Europa. Nauw verbonden met de wording van de Europese Unie waar haar kroon met 12 goudkleurige sterren zijn overgenomen op de vlag.

Met de overgang naar een mannelijk godsbeeld begon een eeuwenlange onderwaardering in de westerse cultuur van vrouwen en het ‘vrouwelijke’, de helft van het menselijk potentieel. Toen God nog een vrouw was, stonden alle vrouwen en alles wat vrouwelijk was hoger aangeschreven dan sindsdien in de meeste landen van de wereld ooit het geval is geweest. Vrouwelijke waarden als verbondenheid met het geheel van leven dat alles omvat en waarin alles een plek heeft, verdwenen langzaam naar het onbewuste. Het vrouwelijke werd nu geassocieerd met de zonde want het was Eva die de poorten van het paradijs opende. Waar de Grote Moeder stond voor de natuurkrachten van leven en dood worden we in de nieuwe religies en spiritualiteit ‘kinderen van het licht’, die strijden tegen ‘de krachten van de duisternis’. Met als gevolg dat alle religies dromen van verlossing of bevrijding uit een vorm van gevangenschap.

Wordt vervolgd