Dankbaarheid voelt als de adem van mijn hart. Je hart weet dat je altijd bent waar je hoort te zijn met wat je ook voelt en ervaart, blijdschap, verdriet. Precies zoals je bedoelt bent. Dus waarom er niet dankbaar voor zijn? Zelfs je persoonlijkheid heeft er helemaal geen moeite mee om dankbaar te zijn – als het maar gaat om meevallertjes! De diepere laag van dankbaarheid heeft te maken met niet alleen dankbaar zijn voor het fijne, wat op je pad komt, maar….voor alles! Dus ook voor tegenslag, ziekte en pijn.

Ik ben dankbaar dat ik een aantal jaren geleden mijn huur niet meer kon betalen en mijn appartement moest verlaten. Mijn verkrampte relatie met geld veranderde in ontspannenheid. Ik heb ervaren dat het leven me altijd dat geeft wat me dient, ook al ziet het er in eerste instantie niet altijd zo uit. Het geeft me altijd meer ruimte in mijn geest en lichaam. Dat maakt me dankbaar.

Ik heb er geen spirituele discipline van gemaakt om voor alles dankbaar te zijn. Dat mijn ouders allebei maar 53 jaar mochten worden, vind ik gewoon klote en voelt als onzinnig. Toch besef ik me dat mijn zintuigen en verstand te beperkt zijn om oorzaak en gevolg hiervan te kunnen overzien. Wij kunnen als mens niet goed weten, wat goed is en waar we wel en niet dankbaar voor moeten zijn. Want elk nadeel heeft een voordeel – als je maar lang genoeg wacht kom je daar vanzelf achter.

Er is een mooi verhaal om dat te illustreren. Het speelt in vroeger tijden. Een man had een paard, een grote rijkdom in die tijd. Zijn vrienden vertelden hem, dat hij echt alle reden had om dankbaar te zijn! De man zei:” Het is zoals het is.” Toen brak het paard op een goede dag uit en liep weg, en iedereen sprak zijn medeleven uit over deze vreselijke tegenslag. Maar de man zei alleen:” Het is zoals het is.” Na verloop van tijd kwam het paard echter terug en had drie wilde paarden meegenomen! De dorpelingen kwamen en zeiden: “ Jij hebt wat om dankbaar voor te zijn! Je bent een rijk man met je vier paarden!” En de man zei weer: “Het is zoals het is.” De man had een zoon, en die begon meteen een van de wilde paarden te temmen…en brak daarbij een been. De dorpelingen kwamen langs en spraken hun medeleven uit: “Wat een pech! Je enige zoon en nu kan hij niet meer voort.” “Ach, ja”, zei de man, “het is zoals het is.” Niet lang daarna begon de vorst van het land een oorlog, en hij riep alle strijdbare jonge mannen op – op de zoon van de man na, want wat moesten ze met een soldaat met een gebroken been?

Dit verhaal zou je nog eindeloos door kunnen vertellen, en welke inhoud je het ook zou geven, het zou altijd een eb en vloed van meevallers en tegenvallers zijn!
Wanneer jij moet aangeven waar de man dankbaar voor had moeten zijn, dan zie je al gauw dat ieder nadeel het voordeel al in zich had, en ieder voordeel het nadeel. Door onze ideeën van goed of kwaad vast te hechten aan een gebeurtenis, zoals de dorpelingen deden, leek het steeds uitsluitend een voordeel of een nadeel te zijn. De dorpelingen vertegenwoordigen het denken van de persoonlijkheid. De man vertegenwoordigt het weten vanuit het hart. Hij weet dat wij het niet weten en dat is het hoogste, meest bevrijdende weten! Daarom kun je maar beter dankbaar zijn voor alles wat er op je pad komt. Wanner het lijkt alsof je leven uit de hand loopt en je bent er dankbaar voor, ontspan je. Door dankbaar te zijn, verbind je je met de stroom van levensenergie en ‘doe’ je altijd het optimale voor jezelf en anderen. Je zult merken dat gebeurtenissen die je eerder als een beproeving zag, steeds meer gaat ervaren als simpelweg een gebeurtenis. Dankbaarheid helpt om anders om te gaan met een lastige situatie.