“On en peut pas brûler la mémoire de Jehanne!” De jonge meisjes met stralende ogen en opgeheven hoofd laten op mij een felle indruk na tijdens het middeleeuws schouwspel voor de abdij van Domrémy-la-Pucelle in de Franse Vogezen. De bijna voltallige bevolking van het kleine dorpje werkt actief mee aan het jaarlijkse evocatiespel rond het leven, sterven en de rehabilitatie van hun held, Jeanne d’Arc, of Jehanne zoals ze hier genoemd werd.

Jehanne was geen gewone held. Ze liet zich leiden door haar innerlijke stemmen, die ze toeschreef aan de heilige Catherine en de heilige Margaretha. Deze stemmen verbonden haar met het goddelijke en met wat Jehanne als haar levensopdracht aanvoelde. Ze hield met passie haar pleidooien om de bevolking op te roepen Karel VII te steunen als rechtmatige leider van haar vaderland. Ze trok ten strijde toen ze zestien jaar oud was, trok mannenkleren aan en leerde paardrijden. Ze haatte het doden van mensen, elke dode in de strijd was er een te veel. De vraag blijft of ze ooit een persoon het leven benam. Er leefde heel wat tweestrijd in het gemoed van Jehanne op dat vlak, maar ze bleef strijden voor wat zij als rechtvaardig aanvoelde. Ze stierf de vuurdood op een brandstapel in Rouen op negentienjarige leeftijd. Veroordeeld als ketter door een Kerkelijke rechtbank. Vijfentwintig jaar na haar dood werd het proces herzien en werd ze gerehabiliteerd. In de geschiedenisboeken is ze nu officieel een held en een heilige.

Waar haalde Jehanne haar passie en haar doorzettingskracht? Wat maakte van haar een rechtmatige held, die ook twijfelt, onzekerheid en angst durft uiten en uiteindelijk vertrouwt op haar innerlijke leiding? Wat vormde haar tot een ware Shero – een vrouwelijke held – en welke boodschap heeft ze voor de jongeren van vandaag?

 

 

eerste foto; glasraam ‘Joan of Arc’ in Lumière Divine – artiest Greg Tricker – foto Ann Ackaert

tweede foto: standbeeld Jean d’Arc in Kathedraal Reims –  foto Prosper d’Épinay – via wikimedia

derde foto: standbeeld Jean d’Arc in Domrémy-la-Pucelle – foto Ann Ackaert

 

Verhalen bieden ons de mogelijkheid om veilig vanuit onze luie stoel mee te leven met helden en heldinnen in hun avonturen. Een heerlijke manier om even uit ons gewone dagelijkse leven te stappen en spanning, romantiek en drama te beleven. Maar verhalen zijn meer dan een vorm van escapisme, verhalen kunnen licht schijnen op je eigen leven en hoe jij daarin de hoofdrol speelt. Het model ‘het verhaal van de heldin’ helpt je daarbij.

Het verhaal van de heldin leidt je langs de episodes die een heldin in verhalen, maar ook in het echte leven, moet beleven om haar schat te vinden – in welke vorm die zich ook aandient – en thuis te komen bij zichzelf. Het is een metafoor voor de persoonlijke ontwikkeling beschreven vanuit vrouwelijk perspectief, de ontwikkeling van meisje tot mentor. Centraal bij dit alles staat het menselijke verlangen naar verbondenheid, naar het herstellen van wat verscheurd is in onszelf en in de wereld – het is een helende reis.

Films met vrouwelijke hoofdpersonen
In mijn bijdrage aan Herstory zal ik het verhaal van de heldin belichten met inspirerende voorbeelden uit films met vrouwen in de hoofdrol, bijvoorbeeld The Devil Wears Prada, My fair lady, Alice in Wonderland, The Wizard of Oz, Een dorsvloer vol confetti en animatiefilms als Mulan en Frozen.

Een beknopte vooruitblik op de verschillende episodes
● Word wakker, het avontuur roept!
● Wil niet, kan niet!
● Met magische schoenen.
● In het bos zijn de wilde dieren..
● Verliefd, verloofd, verraden.
● In het hol van de heks.
● Thuiskomen bij jezelf.

Inzichtvragen om jezelf op het spoor te komen
Het verhaal van de heldin wordt afgesloten met een aantal inzichtvragen die je helpen om vanuit verhaalperspectief naar je eigen leven te kijken en nieuwe inzichten op te doen.