Nehalennia vertelt van de autonome vrouw – Anneke Wittermans

[cols]
[col class=”2/3″]

[accordion]

[item title=”HERSTORY – NEHALENNIA, HET GENEZENDE LICHT BIJ HET WATER”]

Mijn bijdrage gaat over het Nederlandse culturele erfgoed van vrouwen en de godin Nehalennia in het bijzonder. Mijn verontwaardiging over de onbekendheid van ons culturele vrouwenerfgoed en passie daarvoor is ontstaan omdat ik de vrouwenlijn wil erkennen, het eigen vrouwen erfgoed wil toe-eigenen. Ik wil omkijken om de rijkdom te oogsten en dat mee te nemen van wat er aan ons is voorafgegaan. Er uit halen wat we nu juist nodig hebben. Het onderzoek naar cultureel vrouwenerfgoed brengt inzichten die juist nu van belang zijn om ons te herinneren.

Ik ga een verhaal schrijven over mijn persoonlijke reis en de inzichten die ik graag met de lezers wil delen. Omdat juist die beelden en inzichten ons nu van steun kunnen zijn.

[/item]

[item title=”VOTIEFSTENEN NEHALENNIA”]
Votiefstenen Godin Nehalennia,
150 – 250 na Chr
Museum voor Oudheden, Leiden

[/item]

[/accordion]

[/col]

[col class=”1/3 last”]

Anneke Wittermans

De prachtige beelden ontroerde mij in 1979, beelden van de Matriarchale culturen van Catal Höyuk en Hacilar (Turkije) en Minoïsche beschaving (Kreta) Ik ging terug naar Ankara en Iraklion en wist dit is geschiedenis van vrouwen. Hier wil ik me mee verbinden. De vrouwenbeelden en architectuur inspireerde me. Ik schreef mijn kandidaats bouwkunde scriptie over deze vrouwen en besloot zelf in die periode dansend door het leven te gaan.

Het lichaam wil ik bewonen, het vrouw zijn vieren in al mijn vezels, in harmonie leven en mijn leven wijden aan verfijning van mijn zinnen. Boeken bijvoorbeeld zoals Nevelen van Avalon vertellen over de overgang tussen natuurreligie en christendom in Engeland. Waarom hebben wij geen vrouwenwijsheid van eigen bodem bewaard, vroeg ik me af in 1981? Inanna vertelt me over mijn eigen sensualiteit, de Soemerische beschaving en de overgang van matrilineair naar patrilineair. Lijfelijk ontdek ik het verhaal van het vrouwzijn in het eigen lichaam.

In 2004 was ik verbijsterd dat niemand mij had ingelicht over het bestaan van Nehalennia. Er zijn toch vanaf 1970 meer dan 300 votief-altaren uit de Oosterschelde gevist. Van toen af aan besloot ik om Nehalennia te promoten, de godin van eigen bodem, weliswaar van slechts 2000 jaar terug. Niet alleen was ik verbijsterd dat we niets weten van ons eigen cultureel erfgoed, maar ook dat we botweg blijkbaar geen interesse hebben in ons eigen vrouwenerfgoed. Het niet erkennen van onze eigen vrouwengeschiedenis van eigen bodem laat zien dat we niet verbonden zijn met onze eigen voormoeders. Er is een kink in de kabel tussen de vrouwen voor mij. Schijnbaar is het boeiender om de vrouwen van ver te halen. De geschiedenis van ons eigen vrouwenerfgoed wil ik opnieuw zichtbaar maken in dans, poëzie en zang. Nehalennia wijst me de weg naar eigen wortels, naar eigen voormoeders, naar eigen weten. Zij waarborgt een goede overtocht, kent de kunst van het vaarwel zeggen. Vrijgeven, vieren van verbintenis heb ik ontwikkeld. Zij woonde op Schouwen en brengt het schouwen weer terug als een vrouwen kwaliteit. Zij vertelt me over het mysterie van de vrouwenlijn en over wat als de eigen kinderen niet komen in een leven. Wie vertelt anders het verhaal over de wijsheid van de voormoeders?

In 2010 vroeg mijn vriendin, Anneke wil je alle dansen van de boezem opnieuw voor me dansen, nu ik Amazone ben geworden. Zo ontstond het project Mammae, het voedende principe. Alle vrouwen beelden uit de Prehistorie die ik ooit verzameld heb, en mij inspireren om te dansen, tonen vrouwen die stralen vanuit hun boezem. De boezem, voorkamer van het hart brengt vrede. Deze kwaliteit wil ik eren en terug brengen in elke vrouw en man. Wij mogen deze oervrouwenbeelden weer in onszelf wakker maken. De tepels als antennes stralen en ontvangen verfijning, de boezem mag weer vrede stralen. De betekenis van melk, van koeien en van natuurreligies brengt ons weer in verbinding met hemellichamen en voorouders.

Cultureel vrouwenerfgoed, Herstory, ja daar voel ik me mee verbonden Anneke Wittermans 20-6-17

[/col]

[/cols]

 

Skills

Posted on

14/07/2014