Je gevoed weten – Liane Lankreijer

[cols]
[col class=”2/3″]

[accordion]

[item title=”HERSTORY – JE GEVOED WETEN”]

‘Je gevoed weten’, een zinnetje dat steeds terug komt. Vele lagen kent deze zin voor mij. Veel verhalen borrelen op. Met steeds één kern: Alles wat wij eten, wat ons fysiek in leven houdt, wat ons veiligheid en onderdak biedt, bestaat uit ‘Aarde’. Mater-ie, van de aarde gemaakt zijn wij, is ons voedsel, onze kleding, ons huis en onze bezittingen. De manier waarop we hiermee omgaan, onze gevoelsverbinding met de aarde, de kennis van dit eigen lichaam is diep weggezakt. Deze Herstory gaat over de beweging die we gemaakt hebben in onze samenleving ten opzichte van de materie. De manier waarop we daar heel praktisch weer een beetje verandering in aan kunnen brengen. Door onze manier van aanwezig zijn in en met onze lichamen, onze voeding, de manier waarop we wonen en samen leven. Een zoektocht naar de patronen in ons bestaan die Voedend zijn voor ons en voor onze toekomst.

Herstory is in dit geval mijn verhaal. Over de vrouw die Milieuhygiëne ging studeren uit zorg voor de natuur, die bij de overheid ging werken voor het algemeen belang en die inmiddels op haar reis is aangeland in Den Haag, waar ze werkt aan Haagse Kracht: enerzijds in contact met de oerkrachten, wevend aan de sociale structuur van de stad en anderzijds als maatschappelijk veranderaar in concrete maatschappelijke initiatieven.

• activisme, strijd en schuld om de wereld te redden
• de overheid als stiefmoeder
• diep weten, ontmoeting met de Godin
• aan het werk in dienst van de aarde
• overvloed als zoektocht
• lokaal voedsel, communities en commons
• de aarde openen
• het voeden van nieuwe patronen
• je gevoed weten in het dagelijks leven

[/item]

[item title=”STEEN”]

[/item]

[/accordion]

[/col]

[col class=”1/3 last”]

  Liane Lankreijer   Als klein meisje voelde ik me al heel verbonden met de natuur en in mijn jeugd was ik heel actief bij de Nederlandse Jeugdbond voor Natuurstudie. Ik ging Milieuhygiëne studeren in Wageningen en raakte meer en meer gefascineerd door het gedrag van mensen. Waarom zeggen mensen dat ze ‘miileu’ belangrijk vinden en gedragen ze zich er niet naar? Wat is de rol van de overheid hierin? Ik werd trainee bij de provincie Zuid-Holland en daarna heb ik zo’n 13 jaar bij de rijksoverheid gewerkt. Hier leerde ik van binnenuit hoe de overheid werkt. Ik werd verandermanager en facilitator, verdiepte me in Theory U en Spiral Dynamics. In 2012 schreef ik het boekje ’10 kansen voor de energieke ambtenaar’: praktische tips voor de overheid in de netwerksamenleving.

Naast al dit begrijpen met het hoofd leerde ik via het pad van yoga, Zijnsoriëntatie en eco-intention steeds meer over begrijpen vanuit het lichaam en holisme. Toen ik in 2012 in een burn-out terecht kwam ontdekte ik hoezeer het tijd was voor mij om het roer om te gooien. Sindsdien heb ik me opnieuw geopend voor wat ik voelde: mijn lichaam bleek een bron van wijsheid. Ik besefte me dat ik vaak het onbenoemde verwoord: in mensen, op plekken en in systemen. Dat mijn passie ligt in herstel van het contact met de aarde, met de oeroude kennis die weer wakker wil worden: in onze persoonlijke sfeer, maar ook in de stadse systemen.

Ik werk nu als zzp’er ‘Natuurlijk in je kracht’. Ik draag onder andere bij aan het Fête de la Nature, werk aan lokaal voedsel in Den Haag en aan voedselstrategieën. Met de Debatmobiel is een ontmoetingsplek gecreëerd op straat en spreken mensen over hun verlangen naar groen en gemeenschapszin. Ik schrijf over de patronen die ik waarneem en heel soms mensen en plekken. Ik merk hoe langzamerhand de verschillende activiteiten één geheel worden, ze gaan over transitie en het opnieuw verbinden met het Geheel. Het meeschrijven aan Herstory is voor mij een cadeau, omdat het me uitdaagt al deze verschillende lagen in mijn werk te verenigen tot één verhaal. Op mijn zoektocht word ik vergezeld door mijn partner Bart en onze kinderen Jelte, Ravi en Imme.

[/col]

[/cols]

 

Skills

Posted on

18/12/2016